Na een tijdje zagen we een beekje lopen en een picknickplaats erbij. Dus wij stopte daar en gingen daar wat rondwandelen om de benen te strekken. Bij de picknicktafels zaten gaten in de grond met roosters erop dus daar kon je gewoon BBQ`en midden in de bossen! We liepen met het riviertje mee todat je bijna niet meer over het pad kon lopen, dus toen liepen we weer terug naar de auto.
We reden weer door en we kwamen weer loslopend vee tegen die midden op de weg stonden. Maar volgens mij wisten die koeien dat als er een auto aankwam dat ze aan de kant moesten want ze gingen meteen aan de kant toen we erlangs moesten. Rond 13.00 kwamen we aan in Santa Fe en het is echt een leuk en knus stadje. Je merkt echt dat het al een oude stad is. allemaal kleine huisjes en kleine straatjes.
In die Amerikaanse steden waar we tot nu toe geweest zijn lijkt het net alsof ze een heel groot stuk beton gelegd hebben met een paar straten erdoor en dat ze erna de huizen langs die straten gebouwd hebben. Dat ziet er niet zo gezellig uit.
Er was een Indianenmarkt in de binnenstad van Santa Fe dus daar gingen we eens kijken. Het was er echt heel erg druk maar het is ook een toeristenstad. Toen we de kraampjes langs gingen wilden we wel wat kopen. Maar toen we de prijzen zagen toen dachten we "laat maar zitten" Voor een kettinkje betaalde je al 80 dollar. Voor mensen die dat helemaal geweldig vinden is het misschien geen geld maar ik had het het er niet voor over. We hadden lang gezocht maar we hebben toch iets leuks kunnen vinden voor 4 familileden, dus nu hoef ik nog maar 1 souveniertje te kopen voor iemand....
We liepen door en kwamen bij het kerkje van Santa Fe daar waren Indianen een dans aan het uitvoeren dus dat wilden we wel zien.
Daarna liepen we door en kwamen uit bij een kraam waar je met een echte adelaar op de foto kon. Ik vond het best zielig eigenlijk maar ik keek echt mijn ogen uit. Dat zijn nou echt mooie een grote vogels. De vrouw die de adelaar op de arm had kon hem bijna niet houden zo zwaar was dat beest! We liepen weer verder en we hadden honger gekregen. We gingen op zoek naar een restaurant want in fastfood daar hadden we echt geen zin in. We vonden een hotel waar je buiten kon gaan zitten op een binnenplaats. Jeroen en ik hadden alltwee geroosterde zalm met frietjes. Het was heerlijk en de frietjes leken net op Belze frietjes! Nadat we ons helemaal volgegeten hadden liepen we door het stadje terug naar de auto.
Jeroen wil van elke staat waar we komen een foto maken van de nummerborden van de auto`s omdat ze soms echt mooi zijn. Dat ging hij dus nu weer doen bij een geparkeerde auto. Opeens zag ik dat er mensen in die wagen zaten die Jeroen zagen met fototoestel dus ik lag helemaal dubbel en hij schaamde zich wel een beetje. We reden over de route 66 naar Albuquerque (spreek uit: Albekurkie) en we kwamen rond half 6 bij ons hotel aan. Toen we alles hadden ingeladen in onze kamer gingen we weer naar een shoppingmall die we gezien hadden (Ik weet dat we veel winkelen maar het is hier echt heel leuk in die shoppingmall`s). Bij deze mall waren er bijna alleen maar winkels zoals de Wibra dus dat was niks voor ons. Maar we kwamen in een winkel en ik keek echt met open mond rond. De kleren lagen daar op de grond gegooid. Het was echt een hele grote klerenwinkel en door de hele winkel lagen kleren op de grond. Ik wilde er een foto van maken maar ik durfde niet dus dat heeft Jeroen gelukkig gedaan.
In de laatste winkel had ik toch nog een een leuk shirtje gekocht van The Dukes of Hazard. Toen we weer terugreden naar ons hotel stopte we nog bij de K-mart, dat is een grote supermarkt. daar hebben we nog wat drinken voor onderweg ingeslagen.Daarna gingen we naar de burgerking om een klein hapje eten te halen. Jeroen had kipnuggets die niet te vreten waren en ik had een cheeseburger die we dus gedeeld hebben. Toen we gegeten hadden gingen we de gsm eens zoeken want die hadden we al een tijdje niet meer gezien. Die gsm had Jeroen van z`n werk geleend omdat die gsm bereik heeft in Amerika en onze GSM`s niet. Nadat we de auto, koffers en tassen helemaal hadden nagekeken besefte we dat we de gsm kwijt waren. Ik zat echt te balen want ik was de laatste die hem in handen had gehad. Jeroen kwam op het idee de laatste drie hotels te gaan bellen. Hij belde eerst naar het hotel in Amarillo en hij had meteen prijs! Jeroen heeft nu een mail naar z`n moeder gestuurd dat ze onze adresgegevens moet faxen want wij hebben geen e-mail adres van dat hotel maar wel een fax nummer. Dus we krijgen de gsm thuisgestuurd. We waren echt opgelucht en we gingen met een gerust hart slapen om half 10